Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |        przypominając sobie młode czasy. Powoli zbudziła się w nim
 2  I,10| wszystkich kupców, kiedy nadejdą czasy pewniejsze. Dziś właśnie
 3  I,10|    rozbrojonego przeciwnika. Ale czasy zmieniają się.~Otóż bardzo
 4  I,10| pogardzić tym młodzieńcem. Co za czasy, co za ludzie!... Bo ja,
 5  I,10|  sposobności zauważyłem, jak się czasy zmieniają... Za moich młodych
 6  I,13|         biały krawat. Ach, podłe czasy liberalne!... Mój ojciec
 7 II,2 |          rubli rocznie... Na owe czasy! panie Rzecki... Co prawda,
 8 II,4 |  interesów..."~"Oto zmieniły się czasy! - myślał. - Dawniej taki
 9 II,8 |           Podobno bywali dawnymi czasy...Nawet ojciec nieboszczyk
10 II,8 |     miałem w rękach przez długie czasy), to już łeb musiał być
11 II,11|        przypomniałem sobie dobre czasy, kiedy Stach przepędzał
12 II,11|         wieczór. Jakże daleko te czasy! Dziś on był posępny, ja
13 II,16|          groził.~A niedalekie to czasy, bo nawet Stach Wokulski...~
14 II,17|  piętnaście.~- Ale teraz cięższe czasy... Zresztą chętnie dam piętnasty
15 II,17|        wodór, co przypomniało mu czasy akademickie, kiedy to wyrabiało
16 II,17|         Jakie to były szczęśliwe czasy!... Potem przyszły mu na
17 II,17|        mu te dawne, bardzo dawne czasy, kiedy jeszcze zachęcała
18 II,19|    południe przypominał sobie te czasy, kiedy prawie nie było dnia,