Tom,  Rozdzial

 1  I,8 | kochaliby się jak ta dwójeczka, ba, nawet mnożyliby się. Co
 2  I,10|      mnie prędzej coś powiedzą (ba! nawet zwymyślają) aniżeli
 3  I,10|          z prowincji, z Moskwy, ba, nawet z Wiednia i z Paryża.
 4  I,13|         mnie w całej Warszawie, ba!... Odrobina węgla porusza
 5  I,17|         ich częściej odwiedzał, ba!... nawet żądała, aby ją
 6  I,17|          że będzie miał owacje, ba! jeszcze jakie... Jutro
 7  I,18|     tego... tego Rossiego... ~- Ba, któż by Rossiego nie uwielbiał! -
 8  I,18|    diabła, czyżbym się upił?... Ba! siedm kufli... ~Wrócił
 9 II,1 |        czasu, pracy, zdolności, ba! nawet egzystencyj... Znam
10 II,2 |         majątek? - spytałem. ~- Ba!... Ale co tam... Zapewne
11 II,6 |            Cóż mu złego? ~- Ale ba!... Po babci urwało się,
12 II,11|      którzy go spuszczali.~"Ale ba! kiedy nam się sznur zerwał..." -
13 II,12|         ma swój własny program, ba! nawet prowadzi politykę
14 II,13|         o machinach latających. Ba!... zdaje mi; się, że od
15 II,13|        przed dziesięcioma laty. Ba! trułem się po śmierci narzeczonej,
16 II,17|        posiadali wasz szacunek, ba! mieli nierównie rozleglejsze
17 II,17|        pretensje do testamentu, ba! dałby mu nawet pieniędzy
18 II,17|      podobnymi pytaniami.~- Ale ba!- mruknął Ochocki. - Inni