Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |         powiesz - ciągnął radca uderzając ajenta w kolano - że zamiast
 2  I,2 |      latałem! - krzyknął Rzecki uderzając pięścią w kantorek.~- Przynajmniej
 3  I,4 |     przyjaciół? - dodaje, mocno uderzając go w łopatkę. - Niech mię
 4  I,10|       Wiesz co - odpowiadał wuj uderzając się pięścią w chore kolano -
 5  I,13|    jesteś - złościł się mecenas uderzając ręką w kolano. -- A pan
 6  I,18|          zawołał Rzecki wesoło, uderzając go w ramię. - Kiedyżeś przyjechał?... ~-
 7  I,18|         kończy stary Szlangbaum uderzając ręką w stół. - Dziewięćdziesiąt
 8  I,19|             wykrzyknął Wokulski uderzając pięścią w stół. - Co ja
 9 II,1 |      Hopfera nie wrócę - odparł uderzając pięścią w stół. - Chyba
10 II,4 |      nie słyszał - odparł Suzin uderzając się w piersi. - Kupcowi
11 II,6 |        i mówił z miną znudzoną, uderzając szpicrózgą w koniec buta: ~-
12 II,10|        Aj!... - syknął Wokulski uderzając się w czoło. - Nie pomyślałem
13 II,11|        Do diabła! - zakończyłem uderzając szklanką w stół - można
14 II,14|       prawda!... - odparł baron uderzając się w czoło. - Że też mi
15 II,17| nikczemny i głupi!... - zawołał uderzając się w czoło. Żeby tyle widzieć,
16 II,17|  łabędzie rozpuściły skrzydła i uderzając nimi o wodę przyleciały
17 II,17|          Zaczęła patrzeć w okno uderzając nogą w podłogę. Wokulski