Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |       podobne szczegóły z życia swych współpracowników? Jest to
 2  I,3 |        i ćwiknął nią którego ze swych synowców. Nader rzadko mogłem
 3  I,6 |  Izabela usłyszawszy pukanie do swych drzwi.~Wszedł pan Tomasz.
 4  I,12|      Ochocki zwierzał mu się ze swych pomysłów. Lecz gdy spojrzał
 5  I,16|        w nim, i nawet nie kryła swych uczuć, o ile, rozumie się,
 6  I,16|         zwierzenia się komuś ze swych kłopotów codziennych i ze
 7  I,16|       kłopotów codziennych i ze swych rozmaitych powątpiewań,
 8  I,19|         chyba wyleczyłaś się ze swych kaprysów, radziłam mu, ażeby
 9 II,1 |       tydzień nie wychodziła ze swych pokojów, a po tygodniu zawołała
10 II,5 |       tylko, ażebyś odpoczął po swych ciężkich trudach, a może
11 II,8 |      nawet śmiał się w duszy ze swych przywidzeń. Zdawało mu się,
12 II,8 | narzeczonym." ~Otrząsnął się ze swych przywidzeń i tylko było
13 II,8 |     Ochockim, który zapomniał o swych latawcach i przełożywszy
14 II,9 |         ukazuje się w jednym ze swych okien. Goli się w nim, czesze,
15 II,9 |         zrehabilitowałeś się ze swych dawniejszych występków,
16 II,10|        Maruszewicz wypatrzył ze swych okien, że pani Stawka ubiera
17 II,17|     grobem zaczął budzić się ze swych złudzeń... A ja?..."~Im