Tom,  Rozdzial

 1  I,7 |      czas; dziś nie mam jeszcze odwagi.~Przerwała się rozmowa.
 2  I,10|         Ja może dlatego nie mam odwagi do małżeństwa, że ciągle
 3  I,11|      Izabela.~Wokulski nie miał odwagi wyjść z Łazienek. Chodził
 4  I,11|     nadludzkiego wzrostu, siły, odwagi, rozumu, bezinteresowności.
 5  I,11|        lat. To mi trochę dodaje odwagi... - rzekł jakby do siebie
 6  I,15|       jakoś więcej ma spokoju i odwagi. ~"Więc przypuśćmy - mówił -
 7  I,18|  Wokulskiego, ale - zabrakło mu odwagi. "Stach - mówił w sobie -
 8 II,2 |        rozbroiła, że nie miałem odwagi mówić z nią o podwyższeniu
 9 II,3 | człowieczego gatunku. ~Nie miał odwagi wracać do swego numeru z
10 II,4 |         sam przed sobą nie miał odwagi sformułować tego projektu. ~
11 II,4 |      szlachetne. ~Nikt nie miał odwagi nazwać się dzieckiem swoich
12 II,6 |      szepnęła panna Ewelina. ~- Odwagi... odwagi... - odpowiedział
13 II,6 |     panna Ewelina. ~- Odwagi... odwagi... - odpowiedział jej tym
14 II,7 |       pobycie przybyło mi sił i odwagi. Naprawdę, tam dopiero nauczyłem
15 II,8 |    wejść do podziemiów nie miał odwagi, ażeby go co nie ujadło... ~
16 II,15|   dowodów życzliwości. Nie miał odwagi rozstać się z panną Izabelą
17 II,17|         rozumiał, alem nie miał odwagi uznać. Panna Izabela to