Tom, Rozdzial
1 I,4 | miałem po co wracać - odparł niecierpliwie Wokulski. - Umrzeć tu czy
2 I,10| Węgier na wojnę - wtrącił niecierpliwie Jan.~Lecz staruszka ciągle
3 I,13| pana.~- Czego chcesz? - niecierpliwie zapytał go Wokulski wychylając
4 I,17| Baron, opowiadając, niecierpliwie chwytał odgłosy dolatujące
5 I,17| od książęcego adwokata. ~Niecierpliwie otworzył pierwszy, w którym
6 I,18| Ignacy kładąc się znowu i niecierpliwie naciągając kołdrę, pod którą
7 I,18| w wytłoczonych spodniach niecierpliwie potrząsa ręką. ~- Ach, pani
8 I,18| spokojnych przechodniów i tupiąc niecierpliwie nogami jak spłoszone stado
9 II,4 | zostanie z dawnych złudzeń... ~Niecierpliwie ścisnął go za rękę i popychał
10 II,6 | na konia, pani Wąsowska niecierpliwie uderzyła swego szpicrózgą
11 II,6 | do niego konia i zawołała niecierpliwie: ~- Ach, panie, czy pan
12 II,6 | No i cóż?... - pytała niecierpliwie. ~- Nic - odparł. - Popręg
13 II,10| pani - odezwałem się trochę niecierpliwie. - Albo wyjdziemy stąd kompletnie
14 II,11| mówić jaśniej? - spytałem niecierpliwie.~- Dlaczegóż by nie, tym
15 II,13| panem o Stachu...~Doktór niecierpliwie odsunął od siebie papiery.~-
16 II,13| nic zarzucał - przerwał niecierpliwie Rzecki.~- Nic, oprócz tego,
17 II,17| ani pieniędzy - odparł niecierpliwie Wokulski:- Firma bodajby
|