Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |     małe cherubiny, zesłane z nieba po to, ażeby starsi mogli
 2  I,5 |        bóg światła, tajemnice nieba i ziemi, jakich dotychczas
 3  I,6 |     jednocześnie czuje żal do nieba, że jest takie szare, że
 4  I,10|    Węgier, z Francji, nawet z nieba. Nareszcie twierdza kapitulowała.~
 5  I,10| tułactwo, chciałbyś zmykać do nieba?... Ej! Katz, węgierska
 6  I,10|     anioł, który zleciawszy z nieba, na piersiach złożył sobie
 7  I,11|    nie zobaczyć zachmurzonego nieba, i znowu do południa czas
 8  I,11|       biednym ludziom ogień z nieba na ziemię. Zresztą religia
 9  I,14|      w Aleje.~Widok pogodnego nieba, pięknych drzew, przelatujących
10  I,17|   rosy jak odpryski spadłej z nieba tęczy.~Zresztą wszystko
11  I,18|    piersiową. Podnosi oczy do nieba i widzi, że jest we drzwiach.
12  I,19|      czy nie jest dowód łaski Nieba nad Wami, choćby w zesłaniu
13 II,5 |       rozsianym w tej okolicy nieba, i przyszła mu na myśl ta
14 II,8 |       całą naturę od ziemi do nieba ogarnia w jednym uścisku
15 II,14|     przyjacielu i spłyniesz z nieba, aby go ocucić... Znowu
16 II,15|      pod ogromnym sklepieniem nieba!... I on musi jechać, nie
17 II,15|     przeglądały płaty szarego nieba; każdy zamieniał się w drgającą