Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |     potrzeb, i przecież - nie od kupców. Ach, gdyby można, upadłaby
 2  I,9 |   hrabina zaczyna nam sprowadzać kupców galanteryjnych. Ten Wokulski...~-
 3  I,9 |           Nie mam przesądu co do kupców - ciągnął dalej hrabia -
 4  I,9 | złośliwie. Z całego mnóstwa tych kupców, przemysłowców i rzemieślników,
 5  I,10|       się będziemy ze wszystkich kupców, kiedy nadejdą czasy pewniejsze.
 6  I,10|         do arystokracji, a unika kupców, którzy mu tego darować
 7  I,10|          i bawełnianych, a także kupców, którzy sprzedają ich towary.~
 8  I,11|          zawołał oponent z grupy kupców.~- Jestem gotów - mówił
 9  I,11|           spytał Wokulski.~Grupa kupców. i przemysłowców złożyła
10  I,11|          morzu - mruknął jeden z kupców.~- Ale jest jeszcze inny
11  I,14|          obok grzeczności innych kupców wydawało się nieznośnym,
12  I,14|          powinna być obowiązkiem kupców!.. "~Upłynęło pół godziny,
13  I,17|      pracowali, potem wszystkich kupców, którzy mieli z nim stosunki,
14 II,3 |  większej części były to reklamy kupców, fryzjerów, dentystów, prośby
15 II,5 |    weszło kilkudziesięciu nowych kupców, a cofnął się ledwie jeden,
16 II,12|     nasza krew, choć przystał do kupców! ~Ile razy zaś chodziło
17 II,17|       któremu z chrześcijańskich kupców?~- Nie znamy takiego, któremu