Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |       dźwięki budzą śpiącego na kanapie pudla, który poczyna przypatrywać
 2  I,4 |   odpowiedział gość siadając na kanapie, na której wnet umieścił
 3  I,4 | Wokulskiemu.~Wokulski usiadł na kanapie i oparłszy głowę o ścianę
 4  I,5 |         i szeroko zasiadłszy na kanapie, prawiła wśród westchnień :~-
 5  I,8 |   jeżeli chcesz, i kładź się na kanapie, jeżeli się zmieścisz.~Gość
 6  I,8 |       Wokulski podnosząc się na kanapie. - A gdzież piąte?~- Piąte
 7  I,10|      szeroko rozsiadając się na kanapie, Małgosia całowała Jana,
 8  I,13|        głosem, prostując się na kanapie.~Doktór znowu przypatrzył
 9  I,19|             Wokulski siedząc na kanapie zaciskał pięści, ale milczał.
10  I,19|   płóciennym szlafroku leżał na kanapie i czytał "Kuriera". Bardzo
11  I,19|      Tomasz uniósł się tylko na kanapie i strzeliwszy palcami zawołał: ~-
12 II,1 |      nareszcie na mojej własnej kanapie dostała spazmów. Sceny takie
13 II,4 |        rozbity."~Położył się na kanapie i znowu myślał: "Szczególny
14 II,5 |        okno i legł na bujającej kanapie. ~"Jeżeli - myślał - młoda
15 II,11|       Stawska uplacowali się na kanapie : ona z jakąś siatką, on
16 II,11|         wczoraj szeptali na tej kanapie?... Wokulski dawno już nie
17 II,14| baronowa, siedząca z książką na kanapie, na widok męża powstała.