Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |            jakby na nią od dawna czekał.~" Tyżeś to czy nie ty?..." -
 2  I,10|       rozdrażniony, jakby na coś czekał albo czegoś się obawiał.~
 3  I,11|       zobaczył Ochockiego.~- Pan czekał?... przepraszam!... - zawołał
 4  I,13|        nieznośnym.~Hrabia-Anglik czekał na nich w towarzystwie innego
 5  I,14|      Łazienkach.~"Jak to, on nie czekał? - mówiła do siebie panna
 6  I,16|      pannę Izabelę w milczeniu i czekał. ~Panna Izabela była zakłopotana:
 7  I,19|          guzikach swojej liberii czekał na rozkazy. ~- Wybacz, panie
 8  I,19|     podwórze do bramy, gdzie już czekał powóz. ~- Straszny upał! -
 9  I,19|      przyjdą inni i ja znów będę czekał... Krew uderzyła do głowy
10 II,4 |    Mistrz tajemniczej sztuki już czekał na gości; ale że gości jeszcze
11 II,8 |       się stąd nie ruszył, tylko czekał. I doczekał. W samo południe
12 II,9 | komornego studentów, który tylko czekał na ukazanie się baronowej
13 II,10|        wraz ze swoim towarzyszem czekał przed bramą, widocznie na
14 II,11|         sobie wypalić, gdyby nie czekał na drugie spojrzenie, szept
15 II,11|         nie wiem, z jakiej racji czekał w sankach, aż wejdę w bramę.~
16 II,13|         u siebie Węgiełka, który czekał na niego od godziny.~Chłopak
17 II,19|          za interesa Węgrów albo czekał, aż Napoleonidzi świat przebudują.