Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |         Izabelę. Uśmiecha się.~- Weź, Florciu, lampę do mego
 2  I,9 |          więc ty mnie wyręczysz. Weź stąd kamieniarza, niechaj
 3  I,10|      piętnaście półimperiałów.~- Weź te pieniądze - mówił - na
 4  I,12|          krzcinach?...~- Dobrze, weź ten surdut.~- A reperaczyja?...~-
 5  I,16|       dla mnie nie Monteki... O, weź inną nazwę, bo czym jest
 6  I,16|         nie jest cząstką ciebie, weź mnie... ach!... całą..."~
 7 II,4 |         jest metal drukarski. ~- Weź w rękę... Wokulski wziął
 8 II,4 |               śmiał się Geist. - Weź do ręki, przypatrz się...
 9 II,4 |          pełny, odlany ze stali; weź go w rękę, ile waży? ~-
10 II,4 |    mosiądz, podał Wokulskiemu ~- Weź sobie to jako amulet przeciw
11 II,8 |          weszło już w las. - Ale weź mój koszyk i sam zbieraj
12 II,9 | dobrodziej, pozbądź się ciężaru, weź z wdzięcznością, co się
13 II,11|         ósmego. Tymczasem ci ani weź... Ósmy, dziewiąty, dziesiąty...
14 II,13|         do szczytów cywilizacji. Weź pan Heinego, Börnego, Lassalle'
15 II,13| gorączkując się coraz mocniej. - Weź pan rodzinę Łęckich, co
16 II,13|     głowę. Szuman mówił dalej:~- Weź pan księcia, co on robi?
17 II,14|        szlafrok i parę pantofli. Weź na twoją miarę, bo wy obaj,
18 II,15|         rzekł :~- Kochany panie, weź do rąk jaki papier...~-
19 II,15|            Co to panu?...~- Nic. Weź pan z biura jakiś papier
20 II,17|     uleczyłoby cię do reszty. Bo weź za przykład mnie - prawił