Tom,  Rozdzial

 1  I,9 | niespokojne zdumienie.~"Dzięki Bogu - pomyślał - że jestem legalnym
 2  I,10|        dziękowała węgierskiemu Bogu za zwycięstwo.~Stopniowo
 3  I,17|       panie. Siedzi, dziękować Bogu i wielmożnemu panu, w Skierniewicach,
 4  I,18|   nieszczęśliwe dziecię oddało Bogu ducha. Upamiętaj się, zaklinam
 5  I,18| pierwsze drzwi gmachu. "Chwała Bogu! - myślał pan Ignacy. -
 6  I,19|      załatwić ich...No, chwała Bogu, że ochłodziło się chociaż
 7  I,19|         Na pierwszą. ~- Chwała Bogu! Byle o tej porze nie wpadł
 8 II,2 |      Doprawdy, nieraz dziękuję Bogu, że mnie nie stworzył Moltkem;
 9 II,6 |    skały dwu Tatarów... Chwała Bogu! myślę, ci zechcą nas zabić,
10 II,10|  przynajmniej teraz!... chwała Bogu.~Targ w targ, wytłomaczyliśmy
11 II,11|      go, zaprosi, gdyż, dzięki Bogu, Wokulski jest jeszcze rzeczywistą
12 II,11|      nawet nie żył?~- Miejmy w Bogu ufność...~- Że żyje?... -
13 II,13|        odetchnął~- To i chwała Bogu. Bo jedno, że nie śmiałbym
14 II,16|      Łęcką, to jeszcze, dzięki Bogu, nie brak kobiet i jeżeli
15 II,17|        widywać. No, ale dzięki Bogu, już wszystko przeszło...~
16 II,17| Wieczny odpoczynek i... chwała Bogu!... - prawił czytając.-
17 II,19| umarłych.~"No, a Stach, dzięki Bogu, jest zdrów!..." - mówił