Tom,  Rozdzial

 1  I,10|   ciągniemy dwanaście, toż będzie bal!...~Major odwrócił się do
 2  I,10|          i ćwiartka porteru - oto bal! Zapłaciłem niecałego rubla,
 3  I,10| wzdychając:~- Ach, gdybym się nie bał, że mi dzieci zżydzieją,
 4  I,11|          Lecz gdy nadszedł ranek, bał się spojrzeć w okno, ażeby
 5  I,18|          dalszych rzędów krzeseł, bal nawet z lóż... Gdy zaś przeniósł
 6 II,2 |          piętrach, numer ten sam, bal... nawet już na tabliczce
 7 II,6 |         kiedy idziemy na pierwszy bal, kiedy pierwszy raz kochamy -
 8 II,11|      tęsknił do niej po zdradzie, bal nawet ją unieśmiertelnił...
 9 II,11|           i mówił ciszej:~- Jutro bal u księcia, gdzie, naturalnie,
10 II,11|      jakiś książę nie zaprosił na bal... On, ten nasz kochany,
11 II,11|       gryzie się, że go książę na bal nie zaprosił!~Gdy sklep
12 II,11|        spytałem.~- Zaproszenie na bal jutrzejszy - odparł sucho.~-
13 II,11|         nie przeszkodzi jechać na bal, więc dlaczegóż nam miałaby
14 II,11|         tańczować...~- Nie idę na bal.~Służący rozłożył ze zdziwieniem
15 II,11|      rzekła do córki - że to dziś bal u księcia.~Wokulski sposępniał
16 II,17|           zemdlało, żem się nawet bał zejść z górki, a na żonę
17 II,17|         przechodniów, i po prostu bał się zbyt daleko odchodzić