Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |          Koń złamał nogę - odparł wesoło jeden z przechodniów, który
 2  I,11|  ścieżkach, wszędzie było pełno i wesoło. Im więcej ciemniało w naturze,
 3  I,12|           się czysto, spokojnie i wesoło. Na drugim jej końcu widać
 4  I,12|       wróżbę, gdy klacz witała go wesoło, lecz gdy była smutna, niepokój
 5  I,16|       Zobaczy pan, jak tam będzie wesoło - rzekła panna Izabela na
 6  I,18|           prędko - zawołał Rzecki wesoło, uderzając go w ramię. -
 7  I,18|       wynajęte mieszkanie i - tak wesoło?..."~Zdaje mu się, że zakratowane
 8  I,19| piękniejsza. Przywitał ją i rzekł wesoło: ~- Bardzo jestem szczęśliwy,
 9 II,6 |        słupami wyglądał okazale i wesoło. Na prawo i na lewo od niego
10 II,7 |           którym umawiali się, że wesoło przepędzą wakacje... Pamiętam
11 II,7 |           na krzak bzu, na którym wesoło świegotały ptaki. Patrzył,
12 II,7 |          kolację. Wieczór zeszedł wesoło. Około jedynastej Ochocki
13 II,8 |       breku pomimo to było bardzo wesoło, dzięki kłótni pani Wąsowskiej
14 II,8 |           odzyskał humor í bardzo wesoło począł rozmawiać z panią
15 II,8 |          rozmawiała ze wszystkimi wesoło. Wokulskiemu znowu powrócił
16 II,13|         Molinariego, który bardzo wesoło rozmawiał z panną Rzeżuchowską...~-