Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |      jednym fachu, tudzież radca Węgrowicz, który od dwudziestu lat
 2  I,1 |    łaskawej fortuny. - Zaś radca Węgrowicz po każdej również głębokiej
 3  I,1 |          Wariat! - mruczał radca Węgrowicz.~Dla osób posilających się
 4 II,9 | kłóciliśmy się z nim do północy. Węgrowicz ma rację: istotnie widać
 5 II,9 |       kufelek.~Był już tam radca Węgrowicz i Szprot, ajent handlowy.
 6 II,9 |      ulicy Wspólnej, kiedy naraz Węgrowicz trąca swoim kuflem w mój
 7 II,9 |        komu?~- Komu?... - wtrąca Węgrowicz. - Alboż to mało Żydów w
 8 II,9 |           że sprzedaje! - odparł Węgrowicz wziąwszy w garść już nie
 9 II,9 |   Uspokójcie się! - prosił radca Węgrowicz. - Pojedynki to były w modzie
10 II,11|          jest pan Szprot i radca Węgrowicz. Ze Szprotem od tamtej afery,
11 II,11|          przynieść piwa, a radca Węgrowicz mówi :~- Z tymi Żydami to
12 II,19|     drzwiach jego sypialni radca Węgrowicz i ajent Szprot... Spoza
13 II,19|       zabójstwo...~Panowie radca Węgrowicz i ajent Szprot wynieśli
14 II,19|        był już Szlangbaum, radca Węgrowicz i ajent Szprot.~- Gdyby
15 II,19|        Gdyby pił radzika - mówił Węgrowicz - dosięgnąłby stu lat...
16 II,19|    zabraknie... - dorzucił radca Węgrowicz.~- Nie zabraknie... ale