Tom, Rozdzial
1 I,10| zrozumiał sygnału ; natomiast, słyszałem ostre poświsty nad głową
2 I,10| objaśnienia niejednokrotnie słyszałem.~Nawet z powodu wesela Jana
3 I,10| rozprawiał.~Jak żyję, nie słyszałem nic równego. Młodzieniec
4 I,19| Suzinem? ~- Ani myślę. ~- Słyszałem, że to jakiś wielki interes...
5 I,19| dziesięć tysięcy... Już na sali słyszałem dokoła siebie głosy, że
6 II,1 | krześle w jadalnym pokoju słyszałem jakiś hałas, śmiechy chłopców
7 II,5 | chłopskim dużo ludzi. ~- Słyszałem -rzekł nagle Wokulski -
8 II,6 | Tylko powtórzenie tego, co słyszałem od pani: Jeżeli jednak mówię
9 II,7 | wylewają uszami? Więc to, co słyszałem od niej, nie było wybuchem
10 II,8 | słowo, których tak mało słyszałem... I oto dziś odjeżdża pani
11 II,11| Mniejsza, o co mnie chodzi, ale słyszałem, że Stach sklep sprzedaje
12 II,11| jej mąż, więc nie bardzo słyszałem, o czym rozmawiała pani
13 II,13| ze mnie?... Pół roku temu słyszałem od pana coś zupełnie innego...~-
14 II,13| jej dziwaczną historię:~- Słyszałem o dwu przyjaciołach, z których
15 II,13| Cóż to - spytał Wokulski - słyszałem, że pani chce opuścić Warszawę?~-
16 II,17| wiesza psy, ale wczoraj słyszałem, że obie partie już mają
|