Tom,  Rozdzial

 1  I,9 |        skorupę ziemską i zostawiali ślady tych ruchów w formie imponujących
 2  I,9 |             Na jej twarzy znać było ślady łez. Podniosła na Wokulskiego
 3  I,10| zobaczyliśmy przy gościńcu pierwsze ślady nieprzyjaciela ; resztki
 4  I,13|        ścian, na których było widać ślady deszczowych zacieków. Znajomi
 5  I,14|             i wesołych ludzi zatarł ślady jej nocnych przywidzeń;
 6 II,1 |            że i syn wstępuje w jego ślady i już wynalazł sobie jakąś
 7 II,2 |        każda deska tej podłogi nosi ślady jej nóżek...w każdej ścianie
 8 II,2 |    wydeptałam kolanami, wycałowałam ślady mojej dzieciny, a oni mnie
 9 II,8 |         staruszce również było znać ślady irytacji, którą starała
10 II,8 |            mu się, że jeszcze widać ślady kół... Potem, również machinalnie,
11 II,8 |         wypatrywać zeszłotygodniowe ślady j e j stóp! Wiernego rycerza,
12 II,13|           poezji staroindyjskiej są ślady, że istniała kiedyś ludzka
13 II,17|        piersiach widzi, jak piętna, ślady pocałunków Starskiego...~"
14 II,17|     złośliwego dzieciaka poprzednie ślady własnych stóp zacierał nogą.~"
15 II,19|            powiedział, ażeby zmylić ślady. Ale sam się złapał, skoro
16 II,19|            sam i zniszczyć wszelkie ślady mego istnienia!"~Jak łatwo