Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |      paliła się cały dzień, sieć pełna korków do butelek, wreszcie
 2  I,5 |          tylko wiekuista wiosna, pełna łagodnego światła, żywych
 3  I,9 |         się ze swoją pobożnością pełną pokory. Patrząc na te ciała
 4  I,9 |    patrzę. Zdrowaś, Maria, łaski pełna... Czy to, proszę mamy,
 5  I,11|        nadejdzie nigdy. Noc miał pełną dzikich marzeń; niekiedy
 6  I,17|        potem otarła łzy i wyszła pełna jakiegoś uroczystego zdziwienia. ~"
 7  I,18|           której ma pełne uszy i pełną głowę. Chce w jakiś sposób
 8 II,2 |        kuchni, gdzie stała balia pełna mydlin i dziecinnej bielizny.
 9 II,2 |       dziecko z twarzą rumianą i pełną, lecz nie zdradzającą zbyt
10 II,5 |      osoba - mówił dalej baron - pełna rzadkich przymiotów. Pan
11 II,8 |   południe - już wieczór i - noc pełna przebudzeń i westchnień.
12 II,10|          I nareszcie jest półka, pełna lalek małych i dużych, ich
13 II,10|          była w cudnym humorze i pełna zachwytu dla... baronowej...~-
14 II,11| powinieneś zrozumieć Jeżeli masz pełną szufladę, na przykład, portmonetek,
15 II,12|       się przed nim jego młodość pełna tytanicznych wysiłków. Widział
16 II,17|        mu w serce jakaś wielkość pełna spokoju. I dziwił się, że