Tom,  Rozdzial

 1 II,13|   przyjechał ten znakomity skrzypek Molinari...~- Molinari?... - powtórzył
 2 II,13|    znakomity skrzypek Molinari...~- Molinari?... - powtórzył Wokulski. -
 3 II,13|            poszedł do hotelu.~- Pan Molinari w domu? - zapytał szwajcara.~
 4 II,13|           pomocnik szwajcara.~- Pan Molinari - rzekł - kazał prosić,
 5 II,13| podobieństwo między nim i Starskim. Molinari miał takież same niewielkie
 6 II,13|           to doskonale widział, jak Molinari szepnął coś do ucha panu
 7 II,13|            Przeszli tuż obok niego, Molinari potrącił go łokciem, ale
 8 II,13|    Szastalski z panną Rzeżuchowską, Molinari z panną Izabelą, i było
 9 II,13|      Wąsowską.~- Cóż, mości książę, Molinari?... - zapytała.~- Ma bardzo
10 II,13|           Nie bluźnij pan.~Ponieważ Molinari zaczął rozmawiać z panią
11 II,13|          hrabina wyjeżdżamy.~- Cóż, Molinari obiecał?... - zapytała tym
12 II,13|       trwającej ledwie kilka godzin Molinari żywo zainteresował pannę
13 II,13|          którzy oświadczyli jej, że Molinari opuszcza już Warszawę, że
14 II,13|       nieobecnego Szastalskiego, że Molinari od pierwszej chwili nie
15 II,13|      podobnym do Szastalskiego i że Molinari szybko zaciera się w jej
16 II,15|              jasne skrzydła!... Pan Molinari, pan Starski i Bóg wie ilu