Tom, Rozdzial
1 I,10| późniejszy cesarz Napoleon III) uciekł z więzienia w roku 1846,
2 I,10| porucznik, który niedawno uciekł z seminarium. - Zrejterowaliśmy,
3 I,11| nad pagórkiem, z którego uciekł, unosi się jakaś święta
4 I,15| serafin, zręczny - jakby uciekł z żurnala krawców. ~Zawiązał
5 I,17| gabinecie szmer ukłonów służący uciekł do przedpokoju, aby tam
6 I,18| swoje album i cylinder i uciekł z gołą głową z teatru. Na
7 I,18| wczorajszy teatr i o to: dlaczego uciekł z pierwszego rzędu krzeseł,
8 I,18| nazwisko. Przed czterema laty uciekł biedak za granicę, bo posądzali
9 II,1 | Pan prosił - wrzasnął i uciekł. (Co to za zuchwały gałgan,
10 II,2 | mąż oskarżony o zabójstwo uciekł za granicę... A z czego
11 II,2 | Rzecki... No i on... biedak, uciekł zagranicę. W roku zeszłym
12 II,2 | się w dniu, kiedy twój mąż uciekł przed sądem, który dowiedział
13 II,3 | myśl natrętną, przed którą uciekł z Warszawy. Przez pewien
14 II,3 | depcząc po nogach sąsiadów, uciekł z przedstawienia. Biegł
15 II,4 | śmiechu obecnych. ~Wokulski uciekł z sali straszliwie rozdrażniony. ~"
16 II,11| jako człowiek nerwowy, uciekł do pani Krzeszowskiej, a
17 II,13| piersiach, szał w nerwach, że uciekł do przedpokoju, a stamtąd
18 II,16| gdy poznał stan rzeczy, uciekł ze Skierniewic. O panie,
19 II,17| Zasławka... Jak szalony uciekł z parku, wpadł do dorożki
20 II,19| Oczywiście, coś skradł i uciekł... Ale dlaczego ja się zląkłem?..."~
|