Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |     musztrował pomimo wymyślań i łez ciotki i kończył zdaniem:~-
 2  I,5 |       tulić, pieścić, płakać bez łez, palić i mrozić. Niekiedy
 3  I,5 |           ażeby pohamować się od łez, których wstyd jej było
 4  I,9 |       jej twarzy znać było ślady łez. Podniosła na Wokulskiego
 5  I,9 |     dawnych czasach, kiedy aż do łez doszło. Prawda, że zgadłem?...
 6  I,14|         mówi o nim, a ten wybuch łez prezesowej?...~Nadto prezesowa
 7  I,17|      rzęsach jej błysnęły krople łez. Inaczej wyglądała przed
 8  I,19|    których znowu spadło mu kilka łez. ~- Papo, ty jesteś chory!... -
 9  I,19|       wielki fotel i znowu kilka łez spłynęło mu po twarzy. ~-
10 II,4 |      obudził się ze strumieniami łez na policzkach, wśród oklasków
11 II,6 |     czasami rozgniewałby mnie do łez, potem sam śmiertelnie obraziłby
12 II,9 |        spokojniejsza, tylko parę łez stoczyło się jej po twarzy.
13 II,10|        wylewać chyba już resztki łez.~- Ach, więc przyszedłeś,
14 II,16|        mi Klejn. Uśmiałem się do łez, a zarazem przybył mi jeden
15 II,17|       jego oczach coś na kształt łez.~- Ocalony!... Uwolniony!... -
16 II,17| trudnością powstrzymywała się od łez.~- Czy to nie jest imaginacja? -