Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |         do drabiny, której jeden bok stanowi ulica Dobra, drugi -
 2  I,8 |        czym nie jest, odłożył na bok, a postanowił, bądź co bądź,
 3  I,10|     usiłując dostać się na prawy bok kolumny walczącej przed
 4  I,10|     pójdą górą. Nie patrzyłem na bok ani pod nogi ; bałem się
 5  I,10|        mnie leżał przewrócony na bok oficer austriacki, człowiek
 6  I,10|        ludźmi...~Wsunął rękę pod bok i jęczał żałośnie.~Pobiegłem
 7  I,10|       oczy, a Szapary patrzył na bok i tylko pogwizdywał Rakoczego,
 8  I,10|        fury, odprowadził mnie na bok i rozejrzawszy się, czy
 9  I,10|        ceremonii odsunął mnie na bok.~Zdumienie moje było tym
10  I,12| panowanie.~Mimo woli spojrzał na bok; służący stał przy drzwiach.~-
11  I,13|  przypatrując mu się. Odeszli na bok.~- Pan mnie potrącił, panie
12  I,18|    starozakonnych wołając: ~- Na bok, parchy, kiedy ja idę na
13 II,1 |           co to Chrystusowi Panu bok przebił, ale - oczywisty
14 II,7 |         Felcia Janocka wzięła na bok pannę Izabelę i ze łzami
15 II,12|          mówią?..."~Spojrzała na bok i zobaczyła utkwione w siebie
16 II,13|         pana...~Wtem spojrzał na bok i zrobiło mu się zimno...