Tom,  Rozdzial

 1  I,11|       życiu... - tłumaczył się zmięszany Wokulski.~Prezesowa wpadła
 2  I,12| później młody człowiek, ciągle zmieszany, opuścił gabinet ; zbiegając
 3  I,13|       się Maruszewicz. Już był zmieszany, a zmieszał się jeszcze
 4  I,13|       Krzeszowskiego był jakiś zmieszany... Aha!... I wiadomość o
 5  I,13|    twarzy.~Wokulski zerwał się zmieszany, posadził gościa na fotelu ;
 6  I,18|        Nie, nie... - odpowiada zmieszany pan Ignacy. ~- Pan nie ma
 7  I,18|   sądowego gmachu. Jest bardzo zmieszany; zdaje mu się, że każdy
 8  I,19|          cicho spytał naprawdę zmieszany pan Ignacy. ~- Suzin?...
 9 II,1 | krzesełko złamane, Stach zły i zmieszany... Podnieśliśmy płaczącą
10 II,2 |         dodał po chwili, nieco zmieszany - co się zaś tyczy dziewięćdziesięciu
11 II,3 |    tajemnic - odpowiedział już zmieszany Wokulski. ~Dama poruszyła
12 II,4 |        odparł Wokulski, bardzo zmieszany. ~- Jest kobieta! - rzekł
13 II,8 |    żadna podróż - odparł nieco zmieszany Wokulski. ~- Niech pan mówi...
14 II,10|       wpada Wirski zadyszany i zmieszany; ciągnie mnie do mego mieszkania,
15 II,10|  zdawał się być jeszcze więcej zmięszany.~Sędzia zwrócił się do służącej