Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |       panny Izabeli.~Gdyby ją kto szczerze zapytał: czym jest świat,
 2  I,8 |      Ażeby mógł nic więcej, tylko szczerze rozmówić się z nią, należało:~
 3  I,9 |           spiesz się i odpowiadaj szczerze...~Znowu przypatrzyła mu
 4  I,10|         Powiedz mi, doktorze, ale szczerze, co myślisz o Stachu?...
 5  I,11|    raniący koniom kopyta? - byłby szczerze zdziwiony.~Czuł i myślał,
 6  I,12|        znam stosunki, Bela byłaby szczerze kontenta, gdyby ani baron,
 7  I,12|           pod szczęśliwą gwiazdą. Szczerze życzliwa~A.M."~Wokulski
 8  I,18|          Gdyby jednak pan mecenas szczerze chciał, gdyby pobiegał... ~
 9 II,2 |      panie Rzecki, rujnuje się... szczerze mówię, że się rujnuje na
10 II,2 |     staruszka - jeżeli mamy mówić szczerze, to mnie nie tyle chodzi...
11 II,2 |        nam spokój. Ale ja, wyznam szczerze, więcej boję się jego powrotu... ~
12 II,9 | patriotyzmu, panie Rzecki, ale... szczerze panu powiem (bo przecie
13 II,9 |          sympatycznym uśmiechem. (Szczerze mówiąc, nawet nie lubię
14 II,15|        Panu swemu, a całym sercem szczerze ufa jemu, śmiele rzec może,
15 II,17|        Wokulski roześmiał się tak szczerze, iż jego samego to zaniepokoiło.