Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |          binokle i podniósł się na swym fotelu, jakby pragnąc jednym
 2  I,3 |      Pewnego zaś dnia usiadłszy na swym fotelu pod oknem już nie
 3  I,5 |        jeszcze większy cud, gdyż w swym boskim obliczu kolejno ukazywał
 4  I,6 |            salonu ujrzała nagle na swym nowym kostiumie ogromną
 5  I,10|         pana Łęckiego, który przed swym bankructwem ocierał się
 6  I,14|       wydawali się nawet zabawnymi swym odrębnym językiem i logiką.~
 7  I,16|          siwego wąsa spacerował po swym gabinecie i myślał: "Wokulski
 8  I,19|          nogi, a gdy znalazł się w swym gabinecie, padł na fotel
 9 II,1 |            dnia jechała w pogoń za swym kochanym zbiegiem, chodziła
10 II,7 |       prezesowa i jej pokojówka ze swym koszem. ~- A, jesteś - rzekła
11 II,10| przedpokoju półgłosem rozmawiała o swym mężu. Niekiedy zjawiał się
12 II,14|  założonymi na piersi, chodziła po swym rozległym mieszkaniu, blada,
13 II,14|  opowiadanie Rzeckiego i to, że na swym stole znalazł wczoraj dwa
14 II,17|          którzy nagle zatrzymani w swym rozwoju wzięli się do dawania
15 II,17|          do późnej nocy spędził ze swym adwokatem i rejentem.~Kładąc