Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |          ogrodnicy i panny szyjące suknie. Będąc raz w magazynie kazała
 2  I,5 |            miarę albo przymierzały suknie, były zawsze uśmiechnięte
 3  I,6 |           mężatek i ich matek! oto suknie wizytowe, ceremonialne,
 4  I,6 |    obrzydłej formy i koloru, jakby suknię wytarzano gdzieś na kuchennych
 5  I,8 |         Florentyną, ubrana w białą suknię. Nie patrzyła na scenę,
 6  I,9 |            na sobie bladoniebieską suknię i wielkie perły na szyi.
 7  I,9 |         staruszki ubranej w ciemną suknię i kosztowne koronki.~- Siądź,
 8  I,9 |            zobaczył bladoniebieską suknię.~"Panna Izabela?.."~Serce
 9  I,14|          Izabela szarpała na sobie suknię. Niekiedy rzuciwszy się
10 II,2 |       poważnym, ubrana w popielatą suknię. Uderzył mnie prawie biały
11 II,6 |     zbierając w fałdy swoją pąsową suknię, która rozesłała się na
12 II,6 |           Kiedy kładziemy pierwszą suknię z trenem, kiedy idziemy
13 II,10|     niepoznaki przebiera ją w inną suknię.~Wtedy poszłam do jego mieszkania
14 II,10|           płaczem i kryjąc twarz w suknię pani Stawskiej, zawołała:~-
15 II,11| Misiewiczowa ubrała się w jedwabną suknię tabaczkowego koloru, a pani