Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |        jakiś ogromny cień, który staje w zakratowanym oknie i usiłuje
 2  I,4 |   otwierają się drzwi i na progu staje ktoś odziany w wielkie futro
 3  I,5 |         gdzie niewierność kobiet staje się źródłem wielkich katastrof
 4  I,6 |    otwierają się drzwi gabinetu; staje w nich panna Florentyna,
 5  I,9 |     świecie?... O krok od siebie staje dwoje ludzi nieszczęśliwych;
 6  I,13|         sobie to samo. Zresztą - staję na wyścigach pierwszy i
 7  I,13|          rzuca się na odważnych; staje tylko naprzeciw nich jak
 8  I,18|   zniszczony Żydek, obok którego staje zakrystian. ~- Sześćdziesiąt
 9  I,19|         tego nie brać za złe, że staje do licytacji mego majątku...
10 II,1 |     wytresowany w tych rzeczach, staje się łupem kobiety, którą
11 II,3 |        rano, nowa stacja. Pociąg staje pod dachem; hałas, krzyk,
12 II,3 |         Robi pół obrotu w lewo i staje zdumiony. ~W głębi na lewo
13 II,4 |   szczere uczucie. Tam zaś praca staje pod pręgierzem, a triumfuje
14 II,6 | przednimi nogami jak pies, który staje na dwu łapach. Szczęściem,
15 II,10|         i czyste niebo, bo wtedy staje mi w pamięci mój mąż nieboszczyk