Tom,  Rozdzial

 1  I,9 | zachwycał się nawet cyrkowcami. Przejdzie i to.~- Boję się tego człowieka -
 2  I,19|           do jutra może mi samo przejdzie... ~W tej chwili rozległo
 3 II,3 |        o nim tylko marzyłem. To przejdzie... Wszystko przejdzie!..."~
 4 II,3 |        To przejdzie... Wszystko przejdzie!..."~Godzina dziesiąta rano,
 5 II,6 |        dostać po mojej śmierci; przejdzie na innych. Kto ma krocie
 6 II,6 |  jesieni i na nowiu. No, ale to przejdzie, bo właśnie onegdaj zaprosiłem
 7 II,11|   pomyślałeś, że gdy twój sklep przejdzie w ich ręce, kilkudziesięciu
 8 II,13|        cały interes Wokulskiego przejdzie w ręce Szlangbauma, już
 9 II,16|       serca... Ech! wszystko to przejdzie...~Klejn także zaczyna się
10 II,17|        go po ramieniu. Ale i to przejdzie.~Wokulski już nic nie odpowiedział.
11 II,17|       tylko tęsknię... Ale i to przejdzie. Ten młody inżynier ciągle
12 II,18|    ramionach i duszność. Ale to przejdzie, a nie przejdzie - to wszystko
13 II,18|         Ale to przejdzie, a nie przejdzie - to wszystko mi jedno.
14 II,19|    podobno wadę serca... Ale to przejdzie... przejdzie... Tylko dlaczego
15 II,19|    serca... Ale to przejdzie... przejdzie... Tylko dlaczego on tak