Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |         ledwo mogli wydołać trzej subiekci: jeden mizerny blondyn,
 2  I,2 |           wieczór zamykano sklep; subiekci rozchodzili się i zostawał
 3  I,3 |      sposobem tworzyli się dobrzy subiekci i choć nie uczeni, ale rozsądni
 4  I,8 |        jej ochronę; jego służba i subiekci sławili go za podwyższenie
 5  I,8 |          i najtańszych, a wszyscy subiekci byli na służbie. Klejn podawał
 6  I,8 |           stanowczo wyludnił się, subiekci rozmawiali, Wokulski wciąż
 7  I,8 |        zrobiła takie wrażenie, że subiekci nie przemówili między sobą
 8  I,9 | Wokulskiemu. Tu garbarz, tam dwaj subiekci bławatni, dalej krawiec
 9  I,10|     trochę z góry. Trzej zaś nowi subiekci: galanteryjny, metalowy
10 II,1 |         Ale na górze dokuczają mu subiekci i goście. ~- A co na to
11 II,1 |       wszyscy będą braćmi... ~- A subiekci?... - odezwał się z kąta
12 II,1 |      cybuch i pudło na kapelusz. ~Subiekci śmieli się (naturalnie po
13 II,1 |      myśli darmo jeść chleba; a i subiekci przestali się uśmiechać
14 II,1 |      łoskot... Wpadam ja, wpadają subiekci... Co za widok!... Pani
15 II,12|          nim blisko godzinę. Inni subiekci, od czasu gdy dowiedzieli
16 II,17|         sklepem: jacy to tam będą subiekci, jakie towary... I ledwie
17 II,17|            wtrącił książę.- To są subiekci, nie finansiści...~- A ja
18 II,19|          nie zaczęli się schodzić subiekci, a nade wszystko goście.
19 II,19|          mu się ze zdziwieniem, a subiekci, dziś z wyjątkiem pana Zięby
20 II,19|      zniżyła się trochę ich cena; subiekci w arogancki sposób traktowali