Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |       surdut, kładł fartuch i milcząc stawał między beczką mydła
 2  I,7 |  Przerwała się rozmowa. Panie milcząc wróciły do domu; panna Izabela
 3  I,10|       i długo ściskaliśmy się milcząc.~- Aleś też walił Szwabów!
 4  I,11|       Owszem.~Jakiś czas szli milcząc. Młody człowiek był zamyślony.
 5  I,17|       wilczym okiem i wyszedł milcząc. Służący w pierwszej chwili
 6 II,1 |      się na szezlongu i leżał milcząc, z rękoma nad głową i przymkniętymi
 7 II,1 |     głowę i szedł zirytowany, milcząc. Mnie było coraz markotniej,
 8 II,2 | Siedzieliśmy tak z pięć minut milcząc i obserwując się wzajemnie,
 9 II,3 |       postawa wielkiej damy. ~Milcząc wskazał jej fotel. Gdy zaś
10 II,6 |      usta. Jechali jakiś czas milcząc. Po chwili znowu zabrała
11 II,8 |   Jakiś czas jechała naprzód, milcząc; nagle odwróciła się i rzekła: ~-
12 II,17| Węgiełek.~Wokulski słuchał go milcząc. Nagle zapytał:~- A z żoną
13 II,17|     pan siada.~Wokulski siadł milcząc; pani Wąsowska wciąż chodziła
14 II,17|    Jakiś czas oboje siedzieli milcząc. Pani Wąsowska była zirytowana,
15 II,17|       pan list Beli?~Wokulski milcząc oddał list.~- Doprawdy? -