Tom,  Rozdzial

 1  I,13|              panie Stanisławie, klacz Krzeszowskiego?~- Tak jest.~- No, wiesz
 2  I,13| hrabiego-Anglika, który był świadkiem Krzeszowskiego. Obaj przyjaciele Wokulskiego
 3  I,13|               ośmiuset rubli za klacz Krzeszowskiego był jakiś zmieszany... Aha!...
 4  I,13|              przecie o mało nie zabił Krzeszowskiego. Ach, nędzny zuchwalec!...
 5  I,13|               podpisanym przez barona Krzeszowskiego. Wokulski przeczytawszy
 6  I,14|        Meliton o nowym zatargu barona Krzeszowskiego z żoną i o tym, że baronowa
 7  I,14|            rozchoruje się ze złości."~Krzeszowskiego nienawidziła panna Izabela.
 8  I,14|              nawet, od dawna uważając Krzeszowskiego za wariata, którego należy
 9  I,14|         moralnej) więcej jest wart od Krzeszowskiego, a jednak... może zginąć!...
10  I,17|          jutrzejszej wizycie u barona Krzeszowskiego i o sposobie wydobycia go
11  I,17|            drugą wybrać się do barona Krzeszowskiego. ~O jedenastej w przedpokoju
12  I,17|           udał się Wokulski do barona Krzeszowskiego, po drodze wyrzucając sobie,
13  I,17|              i że rolety w mieszkaniu Krzeszowskiego są podniesione: ~"Widać
14 II,15|             panem Tomaszem. - Byłem u Krzeszowskiego i niech sobie kuzynka wyobrazi,
15 II,16|                 który znowu ciągle od Krzeszowskiego pożycza pieniędzy.~- Co