Tom,  Rozdzial

 1  I,11|       podły gatunek zwierząt te baby!... Bawią się nami, choć
 2  I,19|        listów od tej nieznośnej baby... Pewnie znowu jakaś szykana,
 3 II,8 |    tęskności, poszedł do jednej baby, co znała się na ziołach,
 4 II,8 |  pokojówek, wolę pokojówki. ~Te baby - prawił - to wszystko gęsi
 5 II,10| drzwiach i na schodach. Ach, te baby!... Czasem myślę, że Pan
 6 II,11|      pan, do czego doprowadzają baby nawet takich ludzi jak Wokulskil
 7 II,11| zabolała, ale cóż robić? Aj, te baby, te baby!...~- Cóż słychać
 8 II,11|      cóż robić? Aj, te baby, te baby!...~- Cóż słychać na mieście? -
 9 II,11|          Kark skręci... - mówią baby. - Jezus Maria! ratuj duszę
10 II,11|         Na dziedzińcu awantura. Baby (ile, że niejedna mocno
11 II,13|         Ale swoją drogą, jeżeli baby kłócą się, trzeba je rozdzielić...
12 II,17| zdobywają przez stosunki, przez baby, przez rauty, czy ja wiem
13 II,17|  ofierze... Zabawny kraj, gdzie baby trzymają pierwsze skrzypce
14 II,19|      rozbity - myślał. - Oj, te baby, te baby!..."~W dniu nabycia
15 II,19|       myślał. - Oj, te baby, te baby!..."~W dniu nabycia przez