Tom,  Rozdzial

 1  I,8 | przyszedł do sklepu niejaki pan Zięba, którego Wokulski przedstawił
 2  I,8 |       jako nowego subiekta.~Pan Zięba miał około lat trzydziestu ;
 3  I,8 |    Klejn doszedł do wniosku, że Zięba musi być co najmniej biskupem
 4  I,8 |    wszyscy byli kontenci, a pan Zięba spokojny.~
 5  I,10|   pochmurni. Wprawdzie poczciwy Zięba chcąc ich zbliżyć biega
 6  I,10|      panowie, a nawet pomaga im Zięba, oto: jeżeli chodzi o dokuczenie
 7  I,13|        i pojedynki...), a frant Zięba już zaczyna kręcić się przy
 8  I,17|       zetknął się z wychodzącym Ziębą, który pożegnał go niskim
 9  I,18|    pożegnać go uśmiechnięty pan Zięba. ~- Pan już wychodzi, panie
10  I,18|         Pan już wychodzi, panie Zięba, ze sklepu?... O trzy kwadranse
11  I,18| Rossiego - szepnął grzeczny pan Zięba z jeszcze milszym uśmiechem.
12 II,11|     również zastanowiło, że pan Zięba jest uniżenie grzeczny dla
13 II,11|       inny? Klejn, Lisiecki czy Zięba?... Ci nie znaleźliby kredytu,
14 II,16|     obrazy Szlangbauma... Tylko Zięba (on jeden zostaje przy sklepie)