Tom,  Rozdzial

 1  I,6 | rozpłakałaby się tak jak Helena. Wszak to już ledwo parę dni do
 2  I,9 |     Dopiero co byłaś w kościeIe, wszak prawda, moja pani?~- Pan
 3  I,9 |     bawełnianymi fabrykantami... Wszak dobrze powiedziałem - bawełnianymi?...~
 4  I,9 |     obywatel... to ci wystarczy, wszak prawda?..~- Miałam już przyjemność... -
 5  I,9 |        widzenia, panie Wokulski, wszak prawda?... Dużo będziemy
 6  I,10|        nie ma, spodziewam się... Wszak mówię z panem Rzeckim? Zaraz
 7  I,16|     nożem to doprawdy przesąd... Wszak mam rację, panie Wokulski? ~-
 8 II,2 |     ukłonił mi się i zapytał: ~- Wszak mam honor z panem Wokulskim? ~-
 9 II,2 |         rubli bardzo regularnie, wszak prawda, panie Wirski?.. ~
10 II,7 |       przestał być interesujący. Wszak prawda?... - Tak - odparła
11 II,9 |        się do Stacha szepnął :~- Wszak pan Wokulski?... Czy mogę
12 II,11|   przejdziesz na żydowską chałę; wszak ci to; jak gadają, Żydzi
13 II,12|   cierpienia czy przywidzenia... Wszak zna pani to zdanie, że najgorsza
14 II,13|  sklepowe...~- Ma do tego prawo. Wszak od lipca zostanie właścicielem.~-