Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |           Mincel, starzec z rumianą twarzą i kosmykiem siwych włosów
 2  I,5 |   walecznych. Drugi raz przypominał twarzą najsławniejszego tenora,
 3  I,10|            łóżku i odwróciwszy mnie twarzą do świecy, szepnął:~- Niech
 4  I,10| zobaczyliśmy dwu ludzi: jeden leżał twarzą do ziemi, wyciągnięty jak
 5  I,18|          półgębkiem i z nachmurzoną twarzą. ~Więc i Wokulski umilknął
 6 II,2 |             ręce. Było to dziecko z twarzą rumianą i pełną, lecz nie
 7 II,3 |      jakiemuś olbrzymowi z czerwoną twarzą i konopiastą brodą, wreszcie
 8 II,4 |           bardzo mały i szczupły, z twarzą żółtą jak wosk. Na głowie
 9 II,6 |           ze śmiechu, Starski upadł twarzą na kolana pięknej wdówki,
10 II,10|          spazmów, a dama z czerwoną twarzą mówiła do swej sąsiadki:~-
11 II,13|             wytępi potwory z ludzką twarzą."~Rzecki odgadując, co się
12 II,17|           się, że widzi Rzeckiego z twarzą bardzo zafrasowaną.~Potem
13 II,17|      szatynka z fiołkowymi oczyma i twarzą dziecka, a Wokulski spostrzegł
14 II,19|      odezwała się figura z oliwkową twarzą i czarnymi włosami. Pobiegła