Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |   zajęte. Wisiały tam długie szeregi pęcherzy naładowanych gorczycą
 2  I,5 |   liczył w swoim rodzie całe szeregi senatorów. Ojciec jego jeszcze
 3  I,8 |     I przypomniał sobie całe szeregi ludzi obdartych, mizernych,
 4  I,9 |      z wolna toczyły się dwa szeregi dorożek i powozów w stronę
 5  I,10|  wyrównały się nieco pogięte szeregi. Niebo było czyste, ledwie
 6  I,10|   ustawiając nas na powrót w szeregi i płazując każdego, kto
 7  I,11|      gromady, a przynajmniej szeregi spacerujących; każda ławka
 8 II,3 |      prawo i znowu widzi dwa szeregi latarń, dwa szeregi kiosków,
 9 II,3 |      dwa szeregi latarń, dwa szeregi kiosków, dwa szeregi drzew
10 II,3 |     dwa szeregi kiosków, dwa szeregi drzew i dwa szeregi pięciopiętrowych
11 II,3 |      dwa szeregi drzew i dwa szeregi pięciopiętrowych domów ciągnących
12 II,3 |      posągów, i nieskończone szeregi drzew zwalają się na niego
13 II,8 |    ogromnego kościoła?... Te szeregi sosen to kolumny, tam boczna
14 II,19| Izabela zaciągnęła się w ich szeregi?...~- To jest, właściwie