Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |        czy już kogo zobaczę, tak strasznie samotny. Bo widzisz, najgorszą
 2  I,10|     wspaniale, ale nie tak znowu strasznie.~Zeszliśmy na równinę. Od
 3  I,12| geszefciarza i parweniusza... O! strasznie jestem ukarany za moją lekkomyślność..." ~
 4  I,12|        Wszystkie razem na wojnie strasznie goni,~Niech nas Pan Bóg
 5 II,2 |     mężów żonom cnotliwym, a tak strasznie nieszczęśliwym... ~Zaczęła
 6 II,8 |      wszedł do jego pokoju baron strasznie zmieniony. Z początku śmiał
 7 II,10|         podczas wizyt siedzi tak strasznie smutny, że Helunia pewnego
 8 II,10|         pana Maleskiego; inaczej strasznie rozbiłby się nieborak.~Naturalnie
 9 II,10|       choć tu jest zaduch... Ale strasznie boję się o Helenkę... Jeżeli
10 II,10|         po co on ją kraje?... To strasznie boli... O mamo, mamo, już
11 II,11|         mam je rzucić w błoto?~- Strasznie ci Żydzi wypierają nas...~-
12 II,14|               Kiedy boję się, bo strasznie zła - szepnęła Marianna
13 II,17|          umilkła... Wokulski był strasznie zmieniony.~- Ach, cóż znowu,
14 II,19|          tu w zamku dwa razy tak strasznie huknęło, jak pioruny, a