Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |   Spojrzenie jej pada na stolik stojący tuż obok szezlonga i na
 2  I,7 |        i sięgnąwszy po kapelusz stojący na kantorku skierował się
 3  I,8 |      dokąd chce. I dopiero ktoś stojący na boku widzi, że wszystkich
 4  I,8 |     ludzi, czarny wóz węglarski stojący w poprzek drogi pod bramą,
 5  I,9 |      zajeżdżaj!... - powtórzyli stojący furmani.~Środkiem Alei z
 6  I,10|       Mój sąsiad strzelił; dwaj stojący za mną prawie na moich ramionach
 7  I,10|         rzucił się na mnie, ale stojący obok oficer pałaszem odtrącił
 8  I,13|  zatamowali mu drogę dwaj tyłem stojący panowie, z których jeden,
 9  I,13|          że mam szczęście do...~Stojący za nim Wokulski dotknął
10  I,15|     jednej strony król Zygmunt, stojący na olbrzymiej świecy, pochylał
11  I,18|        pannę Izabelę, do której stojący obok niego Wokulski chce
12  I,18|         zawracasz! - odzywa się stojący obok baronowej Krzeszowskiej
13 II,13| skrzypce odezwały się głośniej, stojący za mistrzem muzyk robił
14 II,13|  uśmiechnęła się panna Izabela.~Stojący pod oknem pan Malborg z