Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |      Nie wiem. Widzę, że ma, i słyszę, że zawsze je miał.~- Po
 2  I,6 |        wszystko jest dobrze.~- Słyszę - rzekł do córki uśmiechając
 3  I,9 |        walcami.~- Pierwszy raz słyszę!... Siądźmy tu - mówił książę
 4  I,9 |     sam oddał córkę. Człowiek, słyszę, porządny, bogaty, posagu
 5  I,10|        wiesz ty, że ja nic nie słyszę? - odparłem.~- Głupiś. Przecież
 6  I,10|             Tak, ale armat nie słyszę... Owszem, słyszę - dodałem
 7  I,10|    armat nie słyszę... Owszem, słyszę - dodałem skupiwszy uwagę.
 8  I,10| wystrzelany pluton... Niekiedy słyszę łoskot bębnów, ostry rytm
 9 II,1 |      bo będzie źle!..." Tu już słyszę, panie w Bośni krew leje
10 II,1 |   także miał sporo kochanek, a słyszę, że i syn wstępuje w jego
11 II,1 |        sklepowe. ~Pewnego dnia słyszę w owej budce straszny łoskot...
12 II,2 |  piętro. Już na drugim piętrze słyszę krzyk dzieci, jakieś trzaskanie
13 II,7 |         Cóż? - rzekł Ochocki - słyszę, że rozmawialiście państwo
14 II,7 |   uszlachetniają się... Ciągle słyszę te argumenta; uszami już
15 II,8 |       może... Tak często teraz słyszę o nich, że kiedyś mogę uwierzyć
16 II,10|      ich mieszkanie, gdy naraz słyszę na środku ulicy: brzęk-brzęk...
17 II,11|         odpowiada Patkiewicz i słyszę, pokazał jej takiego nieboszczyka,
18 II,16|       gdyż w kilka dni później słyszę, że jenerał Türr na wszystkie
19 II,17|       do Wokulskiego książę.~- Słyszę nieprawdopodobne rzeczy! -
20 II,18|        zabijają na mace.~Kiedy słyszę takie historie, dalibóg,