Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |         się tylko Żydzi i Niemcy; nasi do tego nie mają głowy.~-
 2  I,9 |        sprowadzali nawet mąkę, bo nasi młynarze nie chcą zastąpić
 3  I,10|         zrobiło się tak gorąco że nasi zakłuli i zarąbali trzech
 4  I,10|     zawołał stary podoficer - jak nasi strzelają... Bem komenderuje
 5  I,10|           Naprzeciw nich wybiegli nasi podoficerowie i wkrótce
 6  I,10|          bardziej na prawo, jakby nasi już odepchnęli Austriaków.
 7  I,10|   żałośnie.~Pobiegłem za kolumną. Nasi byli już na wzgórzach, gdzie
 8  I,10|           Daleko przed nami stali nasi pojedynczo i w gromadach,
 9  I,10|       wieczne wygnanie - oto byli nasi towarzysze. Mimo to mieliśmy
10  I,10|     Żydków przypuścił do współki. Nasi krzyczą i grożą, ale nie
11  I,16| oszczędność i praca!... Pomimo to nasi wspólnicy zaczynają grymasić,
12  I,17|          Wokulskiego do salonu. - Nasi hrabiowie tworzą spółkę,
13 II,9 |           przede wszystkim kupcy, nasi współzawodnicy, albo też
14 II,17|           kim?..~- Naturalnie, że nasi znajomi, a z kim?... Z kim