Tom,  Rozdzial

 1 II,2 |          dwa lata nie pisze... ~- Mamo, dosyć!... ~- O nie! - przerwała
 2 II,2 |         nadzieją czy groźbą... ~- Mamo droga, o moim szczęściu
 3 II,2 |          po co on u niej bywał.~- Mamo!... przecież ci panowie
 4 II,9 |         pokoju wyjrzała Helcia.~- Mamo - szepnęła tak głośno, że
 5 II,10|          Helunia zawołała :~"Ach, mamo, jaka ona piękna, jaka ona
 6 II,10| Misiewiczowa~- Co tam droga, moja mamo. Kto wie, czy kiedykolwiek
 7 II,10|         rękę spytała półgłosem:~- Mamo, czego ten pan kazał mamie
 8 II,10|         matki mówiąc półgłosem:~- Mamo, dlaczego ten pan rozbiera
 9 II,10|       Stawskiej, zawołała:~- Ach, mamo, po co on ją kraje?... To
10 II,10|            To strasznie boli... O mamo, mamo, już nie chcę, ażeby
11 II,10|         strasznie boli... O mamo, mamo, już nie chcę, ażeby Mimi
12 II,11|           o tym mówię..: Ale...~- Mamo, ja już spać chcę - odezwała
13 II,12|         zapłakaną.~- Co to znaczy mamo ?... Co się stało ?... -
14 II,12|         wolno kochać... Ach, moja mamo, jeżeli ja nie mam racji,