Tom,  Rozdzial

 1  I,6 | wołają, że ten człowiek po to jeździł na wojnę, ażeby mnie zdobyć.
 2  I,10|  czyjś kufer, po który furman jeździł konno do karczmy. Przez
 3  I,10|        Pański brat, inżynier, jeździł za zarobkiem jeszcze dalej -
 4  I,12|       że jeden z panów, który jeździł bez strzemion, trzymając
 5  I,12|   Odtąd po parę razy na dzień jeździł do maneżu, karmił klacz
 6 II,3 |     jest zupełnie szczęśliwy, jeździł z jednego końca Paryża na
 7 II,7 |      on dziś gra rolę i po co jeździł do Paryża... Otóż zapewniam
 8 II,8 | trzymając się poręczy. ~- Pan jeździł balonem? - zapytała panna
 9 II,8 |           Pan Wokulski pewnie jeździł - rzekła tonem głębokiego
10 II,8 | odparł zdziwiony Wokulski. ~- Jeździł pan?... ach, jak to dobrze! -
11 II,8 |    Niech nam pan opowie... ~- Jeździł pan?... - odezwał się z
12 II,8 |     naprzeciw Wokulskiego. ~- Jeździł pan?.. - powtórzył. - Gdzie?...
13 II,9 |     Zaslawskiej. Po co on tam jeździł, co robil?... domyśleć się
14 II,14|  zapowiedziała, że będę z nią jeździł na cmentarz do porządkowania