Tom,  Rozdzial

 1  I,10| lichwiarzem, a syn, ażeby od niego grosza nie wziąć, bieduje po sklepach
 2  I,12|           gotówkę ściągniemy co do grosza, w tym może pan rachować
 3  I,12|         gdy pan Łęcki zostanie bez grosza przy duszy, jego urocza
 4  I,18|          Nasz stary nie zapłaciłby grosza za podróż, miałby książęce
 5  I,18|   Kupferman, co już przez dwa lata grosza od pana nie widział, choć
 6  I,19|    spłaceni... Wszyscy, i to co do grosza!... ~Żyd ukłonił się do
 7  I,19|          spłaceni wszyscy, i co do grosza... ~- Będziecie - przerwał
 8 II,8 |      trzeba pięćset rubli gotowego grosza, słowo honoru daję, jak
 9 II,9 |            dwa tysiące rubli i ani grosza więcej - odparł adwokat.~-
10 II,10|            nie widział od nich ani grosza za lokal) i sprzedał dom...
11 II,11|      Dopóki panna Izabela była bez grosza i bez konkurenta, pies do
12 II,11|         nic nie wiem.~- Długów ani grosza - mówię - a po zlikwidowaniu
13 II,11|   szlochała - że on już nie ma ani grosza, że za mieszkanic nie płaci
14 II,12|         roku bieżącego nie dał ani grosza na protegowanych przez niego