Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |        było zajęte. Wisiały tam długie szeregi pęcherzy naładowanych
 2  I,5 | oddalone od niej pisywały takie długie, bardzo długie listy, w
 3  I,5 |   pisywały takie długie, bardzo długie listy, w których tkliwe
 4  I,10|       przyjacielu? Pamiętasz te długie marsze na spiekocie, kiedy
 5  I,10|     nasza rozwinęła się we dwie długie linie. Na paręset kroków
 6  I,12|          a teraz masz!... Przez długie lata oszczędzany kapitał
 7  I,16|        się i z wolna opuszczała długie rzęsy, jakby ją sen morzył.
 8  I,18|         choć bez błędu) dodawał długie jak Nowy Świat kolumny cyfr,
 9 II,8 |     kierunkach, ciągnąc za sobą długie cienie. W ogóle jest to
10 II,8 |         i miałem w rękach przez długie czasy), to już łeb musiał
11 II,17|   tysięcy rubli długów.~Nastało długie milczenie. Wokulski siedział
12 II,17|           już widzę obok ciebie długie ucho tego patrona, na którym
13 II,19|        umyka stąd aż do Chin... Długie udręczenie może doprowadzić
14 II,19|     Przed południem napisał dwa długie listy: jeden do pani Stawskiej