Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |           Ignacy odczytywał przez binokle ze swego notatnika rozkład
 2  I,2 |           Ignacy mocniej zasadził binokle i podniósł się na swym fotelu,
 3  I,4 |          bardziej. Zasadza na nos binokle, które mu spadają, potem
 4  I,7 |      Izabeli szybko uzbroił się w binokle - a pachnący heliotropem
 5  I,8 |           spadły mu z nosa ciemne binokle.~- A... a... a!... - zawołał.~
 6  I,8 |           rzekł usiłując utrzymać binokle na nosie - ale jako stały
 7  I,10|        włożył na nos zatłuszczone binokle i - począł chodzić po pokojach
 8  I,11|         się.~Staruszka przyłożyła binokle do oczu i wpatrzywszy się
 9  I,13|       sposób osadził spadające mu binokle i ciągle patrząc na pannę
10  I,13|           chwili pochyliły mu się binokle; pistolet zboczył na włos,
11  I,13|      dobrze strzela... Gdzie moje binokle?... Ach, są... Panie Wokulski,
12 II,13| przypatrywali się obu damom przez binokle.~- Piękne kobiety! - westchnął
13 II,14|     wzruszenie. Już w przedpokoju binokle dwa razy spadły baronowi,
14 II,14|          krzyknął baron obrywając binokle. - A ja, mój kuzynie, ani