Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |    rzuciwszy na łóżko szlafmycę, biegł pod piec do wielkiej miednicy,
 2  I,2 |        przy zapinaniu mankietów, biegł na podwórze zobaczyć stan
 3  I,9 |     wieku, więcej niż średniego, biegł po schodach jak łania i
 4  I,9 |       pod naciskiem tłumu, który biegł, klaskał, wiwatował, wskazywał
 5  I,11| Łazienkach wyskakiwał z powozu i biegł nad sadzawkę, gdzie zazwyczaj
 6  I,11|       wybuchał książę i uciekał. Biegł do siebie, kładł się na
 7  I,11|    zbłąkania...~Przez parę minut biegł bez celu, prawie bez tchu;
 8  I,17|          uspokoić, podniecał go. Biegł tak szybko, że chwilami
 9 II,1 |         czytał. Około dziesiątej biegł na kursa, potem znowu czytał.
10 II,3 |         uciekł z przedstawienia. Biegł w stronę hotelu i wpadł
11 II,4 |           choćby tylko w części. biegł więc na pierwsze piętro
12 II,6 |          jej ramieniu, a później biegł za nią tak, że parobcy musieli
13 II,7 |     połowiczne... Boczną ścieżką biegł do nich Starski, bardzo
14 II,12|        się na niego wątpliwości, biegł do pracy. Przeglądał rachunki,