Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |   twardej pościeli.~Jeżeli dzień udał się dobrze, pan Ignacy był
 2  I,9 |      mówił brunet z grzywką.~- I udał się jej. Ten Wokulski trochę
 3  I,13| ściskając go za rękę.~Od doktora udał się do swego sklepu, krótko
 4  I,17|           O pierwszej w południe udał się Wokulski do barona Krzeszowskiego,
 5 II,6 |          który mu się jednak nie udał, ponieważ bicz, niezbyt
 6 II,6 |         prosi do stołu. Wokulski udał się za nim... Minął korytarz
 7 II,7 |       ale nie śmiał pytać; nawet udał, że nie patrzy na powóz.
 8 II,9 |        pan Wokulski, potem nagle udał, że dopiero nas spostrzega,
 9 II,10|         Pan Patkiewicz tym razem udał człowieka, który ma bielmo
10 II,13| oświetleniem elektrycznym, skoro udał mu się wynalazek. Tymczasem
11 II,14|          Prosto od barona Rzecki udał się do Wokulskiego i treściwie
12 II,15|    miejscu było zupełnie ciemno, udał, że czyta.~- Co to za telegram?... -
13 II,17|        Swoją drogą zarząd spółki udał radosne zdziwienie, zapytał