Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |         zawód?..."~Wokulski idąc, poczuł jakąś niewygodę; lecz dopiero
 2  I,9 |          tak zabawny, że Wokulski poczuł, jak ustępuje mu z serca
 3  I,11|               pomyślał Wokulski i poczuł straszny ból w sercu. -
 4  I,11|         tym kierunku?...~Wokulski poczuł jakby uderzenie toporem
 5  I,13|        niebo i ziemia, a Wokulski poczuł się w tak dziwnym nastroju,
 6  I,18|     pierwszym kursie. ~Szlangbaum poczuł słabość około serca i w
 7  I,19|           trochę skrzypią buty, i poczuł niejaką ulgę. W mieszkaniu
 8  I,19| korzystnych warunkach. ~Pan Łęcki poczuł rumieniec na twarzy. Nie
 9 II,3 |         swoim klimacie gwałtowny, poczuł się tu jak flegmatyczne
10 II,5 |    poprawić się na siedzeniu, ale poczuł, że nie może podnieść ręki
11 II,6 |            Wokulski uścisnął ją i poczuł lodowaty chłód; spojrzał
12 II,17|           dla kraju...~Wobec tego poczuł taki wstręt do handlu, spółek
13 II,17|        Wokulskim nowy prąd myśli. Poczuł nie tylko chęć, ale żądzę