Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |       świat, a czym ona sama ? niezawodnie odpowiedziałaby, że świat
 2  I,11|      przekonawszy się, że jest niezawodnie zakopany, wzięła na opiekę
 3  I,12| odpowiedział Wokulski.~- Wygra niezawodnie. Dam doskonałego dżokeja,
 4  I,17|      zasłużyć na nią... Tak... niezawodnie tak by odpowiedziała" -
 5 II,4 |     Pan, panie S i u z ę, masz niezawodnie cechy ludzkie i dlatego
 6 II,9 |      ażeby go stołowały (co ja niezawodnie powiedziałbym będąc na jego
 7 II,11| Widzisz pan - rzekł - on by ją niezawodnie puścił, gdyby mógł oceniáć
 8 II,11| skruszona, żałuje za grzechy i niezawodnie poprawi się.~Była już północ,
 9 II,16|         Otóż będzie, tym razem niezawodnie. Mówił mi Lisiecki, że ja
10 II,17|     się i rośnie w potęgę..."~"Niezawodnie byłoby lepiej - mruknął -
11 II,17|   młodą panią baronową, Dalski niezawodnie poparłby jego pretensje
12 II,17|            Och?... aż tak...~- Niezawodnie. Wszystkie damy są zainteresowane
13 II,19|   pewien interes... Ale...~- I niezawodnie załatwiłby go ten dawny