Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |                      zawołał.~Ale dama gwałtownie odwróciła się od niego do
 2  I,9 |                   Serce poczęło mu bić gwałtownie.~"Nie, nie ona."~O paręset
 3  I,11|            idzie. Serce zaczęło mu bić gwałtownie, zimny pot wystąpił na czoło,
 4  I,17| Zniecierpliwiony, szarpnął dzwonek tak gwałtownie, że o mało go nie urwał.
 5  I,19|            Panna Izabela podniosła się gwałtownie. ~- Moja droga, skądże znowu
 6 II,2 |               drzwi otworzyły się dość gwałtownie i stanęła w nich gruba i
 7 II,6 |                się do siebie. Na breku gwałtownie strzelano z bata, wołano,
 8 II,6 |               Ale czy nie nudzę pana? ~Gwałtownie zakaszlał się, tak że mu
 9 II,7 |             łatwiej, że Starski począł gwałtownie zalecać się do bogatej pani
10 II,8 |      Starskiego.~W tej chwili Wokulski gwałtownie cofnął się; coś mignęło
11 II,17|          Doktór pochwycił go za rękę i gwałtownie targając nią zawołał: ~-
12 II,17|             uderzyła na twarz. Usiadła gwałtownie na fotelu i uderzywszy ręką
13 II,19|             takim człowiekiem - odparł gwałtownie radca. - Bo tylko pomyśl.